Początki Chorągwi Zachodnio-Pomorskiej ZHP
Pierwsze fragmentaryczne wiadomości o ZHP na naszym terenie pochodzą z końca marca 1945 roku. Dotyczą one pojedyńczych harcerzy (harcerek) bądź niewielkich grup, które nawiązywały kontakty z punktami Państwowego Urzędu Repatriacyjnego (PUR) w Białogardzie i Szczecinku, z zamiarem pomocy dla repatriantów i przesiedleńców. Według wciąż trudnych do zweryfikowania opinii chodziło tutaj o młodzież harcerską Chorągwi Wielkopolskiej, która towarzyszyła rodzicom - członkom grup operacyjnych bądź też instruktorów, którzy organizowali akcję opiekuńczą nad dziećmi , nadając jej formy organizacyjne zbliżone do harcerskich. Bardziej pewne, oparte o dokomenty archiwalne, m.in, WAAP Szczecin i AAP KW PZPR Koszalin - Są dane o przejawach działalności ZHP w okresie kwiecień-maj. Wynika z nich, że harcerki i harcerze - w zwartych grupach - uczestniczyli w zebraniach i przemarszach z okazji 1 maja 1945 roku. Fakty te potwierdzają wspomnienia i relacje działaczy PPR i ZWM. Wszystkie te źródła wymagają krytycznej analizy i stąd nasze starania o opracowanie początków działalności ZHP na Ziemi Koszalińskiej, co mamy zamiar zrealizować do końca bieżącego roku.
Pierwszy hufiec harcerek zostaje zorganizowany w Białogardzie. Uroczysta inauguracja działalności nastąpiła w dniu 30 czerwca 1945 roku. Hufcową była przewodnicząca Bugienia Gradowska. Około 18 czerwca organizuje ona pierwszą na Pomorzu Zachodnim drużynę harcerek. W tym samym czasie utworzony zostaje hufiec harcerzy, komendantem którego był Adam Milewski. Brak jest danych o stanie liczbowym tego hufca, ilości drużyn. Pierwsza wzmianka dotycząca drużyny szbowcowej pochodzi z końca czerwca 1945 roku. W połowie roku organizuje się także hufiec harcerzy w Szczecinku, komendantem był Tadeusz Uciński, zorganizowano tam drużynę harcerzy - kolarzy. Wiecej niż o sprawach organizacyjnych - wiemy o działalności podstawowej ZHP tego okresu. Głównym zadaniem - obok opanowania technik harcerskich - była służba w punktach i etapach repatriacyjnych : akcje sanitarne, opieka nad dziećmi, dożywianie, paczki, działalność informacyjno-rozrywkowa. W Białogardzie oba hufce miały do wspólnego użytkowania Dom Harcerzam a hufiec harcerek w końcu 1945 roku - jako pierwszy hufiec na Pomorzu Zachodnim - otrzymał sztandar ufundowany przez Koło Przyjaciół Harcerstwa.
W okresie czerwiec - lipiec 1945 r. miasto Koszalin było siedzibą władz chorągwianych. 25 czerwca 1945 r, nowopowołana Komenda Zachodnio-Pomorskiej Chorągwi Harcerzy zajmuje lokal przy ul.Matejki 7. Komendantem Chorągwi Harcerzy zostaje Zygmunt Bojarski. W końcu lipca 1945 r, utworzono Komendę Chorągwi Harcerek z komendantką Marią Zamojską. W tym okresie obie komendy prowadziły intensywną działalność organizacyjną. W Lipcu zorganizowano 14-dniowy obóz szkoleniowy w Mielnie k/Koszalina z udziałem 30 harcerzy i 8 harcerek. W dniach 8-9 września 1945 r. zorganizowano pierwszy na Pomorzu zachodnim -zlot harcerstwa z udziałem 300 harcerek i harcerzy z 5 działających wówczas hufców m. in z Białogardu, Kołobrzegu i Szczecinka. Z Aplauzem mieszkańców Koszalina i licznych delegacji z innych miast woj. szczecińskiego spotkał się program ogniska, który tematycznie nawiązywał do Dożynek i Święta Morza oraz udziaó harcerzy w defiladzie, gdzie obok jednostek WP - stanowili najlepiej prezentującą się grupę. Komenda Chorągwi otrzymała oficjalne podziękowania od władz.
Ostatnia aktualizacja tego działu: 24.04.2008
|